This is the compelling story of one of the most fascinating thinkers of the twentieth century- a richly toned portrait of a modern-day Thoreau.

Context: Immunity includes cognitive concepts: the organism is thought to specifically recognize foreign materials and develop a memory of these encounters. Vaccines are thought to work by enhancing this immunological memory. Lymphocytes are key cells and specific antibodies are key molecules in immune recognition. Antibodies are blood proteins called “immunoglobulins.” Spontaneously formed immunoglobulins are seen as “natural” antibodies to dietary components and commensal bacteria. Immune cognition is used simply as a didactic metaphor. Problem: Do the cognitive aspects of immunology stem (...) from the activities of cells and molecules, or are they ascribed by the immunologist operating as a human observer? (1) An immense variety of immunoglobulins may bind to the same antigen with different binding energies. It is the immunologist who arbitrates the boundary between those that are specific (and declared antibodies) and those that are not. Specific antibodies serve as functional labels pasted onto natural immunoglobulins, as if they were recognizing elements. Is this “arbitration” the true cognitive event ascribed to immunoglobulins and lymphocytes? (2) A major impasse exists between progress in experimental immunology and its translation into clinical results. A proper understanding of immunological activity demands a wider view of an organism’s biology and, also, of the interference of human observers in delineating experimental realities, such as the specificity of immune recognition. Maturana’s biology of cognition and language provides one such approach. Method: Use of Maturana’s biology of cognition and language concepts to describe immunological activity. Results: A whole new understanding of immunological activity is suggested. Implications: A major change in the way of seeing is proposed that may eventually help the translation of this knowledge into clinical results. Furthermore, the immune system may also become a proper model for cognitive analyses. (shrink)

Dil, düşüncelerin ifade edilmesini, bilgi aktarımını ve sosyal etkileşimi sağlayan temel bir olgudur. Dil eğitimi ise kültürler arası iletişimi kolaylaştıran ve dünya genelinde etkili iletişim kurma becerisi kazandıran bir faaliyettir. Birden fazla dil bilmek, farklı kültürlere ve bakış açılarına açık olmayı sağlar. Yaşadığı dünya düzeni içerisinde çağın gerisinde kalmak istemeyen, uygar ve etkileşimli bir toplum olma niyetini taşıyan Fransa hükümet yetkilileri dil eğitimi konusunda ciddi adımlar atmıştır. 1795 yılında Doğu dilleri üzerine uzmanlaş Inalco’yu kurarak başta Osmanlı olmak üzere İslâm dünyasının (...) konuştuğu dili öğrenen uzmanlar yetiştirmeye başlamıştır. Kuruluşundan itibaren sistemli bir şekilde dil yelpazesini genişleten Inalco, Türkçe, Arapça, Çince, Farsça, Hintçe, Japonca, Korece, Rusça, İbranice ve daha birçok Doğu dilini bünyesine katmıştır. Bu dilleri öğrenen ve konuşan kişiler sayesinde Fransa, Doğuyla olan münasebetini güçlü tutmakta ve burada bulunan devletlerle uzaktan yahut yakından temas içerisinde kalmayı sürdürmektedir. Yaklaşık dört asırlık geçmişiyle Inalco, bir dil eğitimi merkezi olmanın yanında şarkiyat kurumları içerisinde önde gelen, sayısız oryantalist yetiştirip çeşitli sahalarda eserlerin yazılmasına imkân tanıyan bir kurumdur. Kuruluş, misyonuna uygun olarak uzun süre Doğu dilleri ve medeniyetleri üzerine uzmanlaşmış öncü isimleri yetiştirip çalışmalarıyla kültürel etkileşimi teşvik etmiş ve kültürler arası anlayışı geliştirmeye yardımcı olmuştur. Kurumsal tecrübesiyle ilgi alanını hep genişleten Inalco günümüzde neredeyse tüm dünya dilleri ve medeniyetleri üzerine çalışmalarını devam ettirmektedir. Artık dil ve kültür alanındaki uzmanlığı ve köklü geçmişiyle dünya genelinde saygın bir kurum olarak kabul edilmektedir. Inalco’da yetişen dil uzmanları Fransız hükümetinin diplomatik ve ticari ilişkilerinde aktif rol alarak bu konularda yetkililere tercümanlık hizmeti sunmuşlardır. Aynı zamanda uzman oldukları dillerin yeni nesillere öğretilmesinde öğretici pozisyonlarını korumuşlar ve ilişkide oldukları kültürlerin tanınmasında da önemli roller üstlenmişlerdir. Her ne kadar yaptıkları iş şarkiyat hizmeti olsa da Doğu kültürüne ait mirasın gün yüzüne çıkartılmasında, değerlendirilmesinde ve tasnifinde yer alarak bu kültürlere ait ögelerin korunmasında yardımcı unsur olmuşlardır. Silvestre de Sacy, Louis Bazin, Régis Blachère, Louis Massignon vb. birçok Doğu bilimci burada yetişerek hem kendi ülkelerine hem de Doğu kültürüne hizmet etmişlerdir. Ancak akademik ortamda Inalco ve benzeri kurumlar üzerine yeteri kadar çalışmanın olmadığı da bir gerçektir. Dolayısıyla bu çalışmada, Inalco’nun kuruluşu, işleyiş şekli ve faaliyet alanları tanıtıldıktan sonra bir şarkiyat kurumu olarak misyonu üzerinde durulacaktır. Saha araştırması, gözlem, yetkili mercilerden alınan bilgi ve belgelerle oluşturulan çalışmanın alandaki boşluğu dolduracağı düşünülmektedir. Yaklaşık dört asırlık geçmişiyle Inalco, bir dil eğitimi merkezi olmanın yanında şarkiyat kurumları içerisinde önde gelen, sayısız oryantalist yetiştirip çeşitli sahalarda eserlerin yazılmasına imkân tanıyan bir kurumdur. Fiilen 1795 yılında Fransa’da kurulan Inalco kuruluş misyonuna uygun olarak uzun süre Doğu dilleri ve medeniyetleri üzerine uzmanlaşmış öncü isimleri yetiştirmiştir. Uzun süre şarkiyat alanına odaklanan Inalco, Doğu dilleri ve medeniyetleri üzerindeki çalışmalarıyla kültürel etkileşimi teşvik etmiş ve kültürler arası anlayışı geliştirmeye yardımcı olmuştur. Kurumsal tecrübesiyle ilgi alanını hep genişleten Inalco günümüzde neredeyse tüm dünya dilleri ve medeniyetleri üzerine çalışmalarını devam ettirmektedir. Artık dil ve kültür alanındaki uzmanlığı ve köklü geçmişiyle dünya genelinde saygın bir kurum olarak kabul edilmektedir. Ancak akademik ortamda Inalco ve benzeri kurumlar üzerine yeteri kadar çalışmanın olmadığı da bir gerçektir. Dolayısıyla bu çalışmada, Inalco’nun kuruluşu, işleyiş şekli ve faaliyet alanları tanıtıldıktan sonra bir şarkiyat kurumu olarak misyonu üzerinde durulacaktır. Saha araştırması, gözlem, yetkili mercilerden alınan bilgi ve belgelerle oluşturulan çalışmanın alandaki boşluğu dolduracağı düşünülmektedir. (shrink)

The british Medical Association wants to criminalise all boxing. This article examines the logic of the arguments it uses and finds them wanting. The move from medical evidence about the risk of brain damage to the conclusion that boxing should be banned is not warranted. The BMA's arguments are a combination of inconsistent paternalism and legal moralism. Consistent application of the principles implicit in the BMA's arguments would lead to absurd consequences and to severe limitations being put on individual freedom.

Qualities of an ideal human character, according to Islam.

On Nguyễn An Ninh political and social views.

In recent years a number of arguments have been advanced to show that there are conceptual difficulties with a variety of divine attributes. Some have claimed that there is an inherent inconsistency in the notion of omnipotence, others that omnipotence was logically incompatible with omniscience or omnibenevolence, and yet others that omniscience is irreconcilable with immutuability.

¿Cómo es que un sistema cognitivo del que se dice no habría surgido para conocer, sino para sobrevivir, ha venido a conocer tantas cosas evolutivamente inútiles y -por qué descartarlo hoy- hasta nocivas para la supervivencia de la especie? El saber filosófico despierta, dirán Aristóteles o Hegel, una vez satisfecho lo necesario para la existencia. Puede incluso que la superfluidad sea esencial a la cultura, pues lo superfluo es para el hombre, según la expresión de Voltaire, «cette chose si nécessaire!». (...) Ese desequilibrio entre utilidad natural y uso cultural de la razón avala bien el rechazo a ver en ésta un elemento más de la naturaleza. Aceptarlo obligaría a normalizar su estudio y -consecuencia o premisa inevitable- a naturalizar su concepto. Ambas cosas conllevarían además una incursión, insolente no sólo para el filósofo, de las ciencias particulares en los dominios tradicionales de la filosofía, dominios con tanta acucia conseguidos a lo largo de su historia. No obstante, quienes estén convencidos de que la naturalización de la razón equivale al suicidio de la filosofía, y la rehúsen por ello, deberían sopesar antes las razones por las que habría de ser preferible salvar la filosofía a naturalizar la razón. Tal vez descubran al paso qué ancestral, qué prefilosófica es su idea de la filosofía. (shrink)